Keetie en Jeroen @ Asia

Lush Green Lombok

Hallo allemaal,

Allemaal een geweldig 2009 toegewenst! Terwijl jullie op schaats staan en jullie tegoed doen aan de koek en sopie sturen wij jullie hierbij het reisverslag van onze grand tour over Lombok.

Na ons lange (3 weken) verblijf in het noorden van Thailand stapten we, met het thai yoga massage certificaat op zak, in het vliegtuig voor een nieuw avontuur: Indonesie! Helaas hadden we wederom vertraging op onze vlucht van Bangkok naar Jakarta zodat we vroeg in de ochtend in plaats van rond middernacht in het plakkerige en regenachtige Jakarta arriveerden. Na wat gehassle met de plaatselijke taxi drivers stapten we samen met een fransman en een chinese in een betrouwbare bluebird taxi voor de rit naar het voor toeristen bekende gebied Jalan Jaksa. Hier vonden we een simpel hostel. In Jakarta is niet heel veel betaalbaars te vinden maar het was ook maar voor 1 nacht aangezien we de volgende dag alweer zouden doorvliegen naar Lombok. Na een dagje van slapen en eten hadden we in de avond afgesproken met Bastien (beter bekend als Bassie), de studievriend van Jeroen die sinds twee jaar in Aceh (Sumatra) woont en werkt als coastal engineer na de tsunami van 2004. Bassie verbleef in een wel heel fancy hotel in een ander deel van de stad en nam ons mee uit eten en daarna voor een drink op de 35e verdieping van een gebouw in central Jakarta met uitzicht over deze huge stad. Als je alle suburbs van deze stad meeteelt komet het inwoneraantal op 30 miljoen zielen! Dat is weer eens wat anders dan Lutjebroek. Qua verkeersdrukte en smog viel het ons alles mee maar het was toch wel heel fijn om de stad zo snel mogelijk te verruilen voor de stranden en groene landschappen van Lombok.

We besloten kerst te vieren op het kleine eilandje Gili Meno, ten noordwesten van Lombok. Dit eilandje staat samen met twee andere eilandjes beter bekend als ' de Gili's'. Keetie bezocht in 2002 al de meest populaire van deze Gili's maar aangezien haar herinneringen hieraan hoofdzakelijk bestaan uit de overdaad aan alcohol (arak attack) en happy mushroom shakes was het niet echt aantrekkelijk om deze nogmaals te bezoeken. Na een tochtje van 40- minuten met een houten bootje vol locals en proviand (waaronder zakken vol met kroepoek) stapten we in het helder blauwe water en op het witte strand van Gili Meno. Gili Meno is zo plat als een pannenkoek en het vervoer gaat er met paard en wagen (Lombok Ferrari genaamd). Het eilandje steek je over in zo'n 20 minuten dus gaven wij de voorkeur aan lopen ipv afgezet worden door een Lombok Ferrari driver. Een paar dagen hebben we onszelf hier vermaakt met eten, snorkelen, hangen, wandelen, turtle breeding badjes bekijken (lief!!) en wat verlaten resorts bezoeken. Na de Bali bombings van 2002 heeft een aantal resorts het hoofd niet boven water weten te houden wat geresulteerd heeft in spooky verlaten resorts met lege zwembaden en waar de bedden en stoelen nog in de huisjes staan en langzaam aan het wegrotten zijn. Wellicht is er nog hoop en hebben ze daarom de boel zo achtergelaten?? De laatste dag en nacht waren we getuigen van heftige tropische regen- en onweersbuien (verfrissend!) en was het tijd om het ' vaste land' weer op te zoeken.

Hier, in Senggigi, konden we weer douchen met zoet water wat wel zo fijn is en internettten en onze gezellige kerstfoto's op de site plaatsen. Ondanks de paar versierde kerstbomen die Gili Meno rijk was en onze vuurrode kerstmutsen kon je toch niet echt spreken van een kerstsfeer in deze omgeving. Maar gezellig was het wel, ons kerstmaal op het strand met kampvuur.

In Senggigi voegde een indonesische vriendin van Bassie, Happy genaamd en woonachtig in Bali, zich bij ons groepje. 's Avonds hadden we een gezellig ' rijsttafel'. We besloten om een auto te huren en een trip van vier dagen te maken rond de Gunung Rinjani, de vulkaan van Lombok. Eerst dachten we nog aan motorbikes maar aangezien het hier regentijd is leek ons dat toch niet zo relaxed.

Het toeristencentrum van Lombok achter ons latend maakten we al snel kennis met al het vruchtbare dat Lombok te bieden heeft. We bezochten een set watervallen en de wandeling daarheen was super geweldig. Naast de gebruikelijke palmbomen met kokosnoten, bananenbomen en bamboebomen kwamen we hier bergen ('hopies' zoals Bassie altijd zegt) cacaobomen tegen, liepen we tussen de rijstterrassen en zagen we avocadobomen, mangobomen, granaatappelbomen, rambutanbomen, vanilleplanten, katoenbomen, cashewnotenbomen en drogende tabacco en dit alles afgewisseld met scharrelende kippen en hier en daar een koe. Wat een weelde!! Je zou bijna weer een vloot VOC schepen laten aanrukken om al dit lekkers te gaan verhandelen. De mensen hier zijn supergastvrij en vriendelijk en we werden dan ook al snel uitgenodigd voor een praatje in een van de dorpjes onder het genot van een paar banaantjes en granaatappels. De watervallen waren ook de moeite waard (zie foto).

De tweede dag van onze grand tour bezochten we wederom een waterval aan de voet van de vulkaan maar deze werd toeristisch uitgebuit met verplichte gids enzo, wat deze toch een stuk minder bijzonder maakte. Toen begon het ook weer genadeloos te regenen. Onze tocht langs de vulkaan was dan ook gehuld in wolken. Jeroen heeft de auto over de uitlopers van de vulkaan geleid, de vele gaten in de weg vermijdend.

Onze tweede overnachtingsplek was midden in de rijstvelden met uitizcht over Lombok, de zee en het naastliggende eiland Sumbawa. In het naburige dorp beschikt met over minimaal 5 moskeeen zodat het op gezette tijden (waaronder om 5 uur 's ochtends) in deze prachtige rustige groene omgeving een kabaal van jewelste is, maar ook dat is Indonesie!

De derde dag van onze tour was op oudjaarsdag. Onderweg moesten we dus even een stop maken bij de plaatselijke winkel van sinkel voor bloem, gist, eieren, rozijnen, melk en olie. Na een bezoek aan een paar dorpjes die bekend staan om het weven en mandjes maken reden we naar het dorpje Tetebatu aan de zuidkant van de Rinjani. Hier kwamen we terecht in een erg gastvrije lodge waar we ook gebruik mochten maken van de keuken. Helaas bleek het zakje gist over de datum te zijn dus moesten we 's avonds door de stromende regen 6 km verderop nog even langs een winkel van sinkel voor een nieuw zakje. Maar daarna ging het voorspoedig met de oliebollen en konden we rond een uur of 23.00 uur onze tanden in de bollen en flappen zetten.

Vanuit Thailand hadden we rijstpapieren lampions meegebracht bij wijze van vuurwerk. Vanwege ontploffingsgevaar waren de onstekingsmechanismen (wcpapier met kaarsvet) ons op de luchthaven van Chiang Mai helaas afgenoemen :-( Daarom moesten we zelf van een rol pleepapier een een paar kaarsen nieuwe maken. Tijdens de lancering om 00.00 uur bleken ze ietwat aan de zware kant maar uiteindelijk zijn er toch twee de lucht ingegaan. De derde is gesneuveld in een rijstveld :-(

Laat hebben we het niet gemaakt die avond (we zijn gewend geraakt aan vroeg naar bed gaan) maar gezellig was het wel!

De laatste dag zijn we naar het zuiden gereden naar de surfspot van Lombok: Kuta. Onderweg nog gestopt in een openluchtmuseum-achtig dorpje waar met in bijna elk huis ' huisgemaakte sarongs' verkocht en waar de gidsen vrij opdringerig zijn. De stranden rond Kuta zijn supermooi maar we vonden het maar een vreemd sfeertje daar met agressief gebekte parkeermaffia. Omdat het nieuwjaarsdag was waren alle youngsters van Lombok op de motorbike gestapt om heen en weer te rijden langs de kust. Ze hebben hier meer motorbikes dan mensen lijkt wel! Voor Keetie's zandverzameling was het hier een walhalla: de korrels zijn hier kogelrond en zo groot als kralen. Een flinke sample genomen dus!

En toen was het weer richting Senggige. Daar bleek een grote uittocht begonnen te zijn van indo's die het dorp wilden verlaten per motorbike of auto na een ruig oud en nieuw feest op de stranden. Het leek wel of alle inwoners van Indonesie naar Senggigi gekomen waren om het feest hier te vieren! Hysterisch! Gelukkig was het die avond en nacht daardoor lekker rustig in Senggigi.

Vanochtend hebben we Bastien naar het vliegveld gebracht en is Happy richting de boot voor Bali vertrokken. Wij hebben eindelijk de knoop doorgehakt voor onze volgende bestemming. Morgen vliegen we naar het eiland Flores. Volgens de beschrijving is Flores een fascinerend, bergachtig eiland met vulkanen en rijke cultuur, gweldige stranden en idylische eilanden voor de kust waar het goed snorekelen is. Klinkt goed! Hopelijk is er ook minder ' maffia' dan hier op Lombok. Het is duidelijk dat men hier op Lombok prijsafspraken heeft gemaakt en zo belachelijke bedragen vraagt voor vervoer en internet (6 x zo duur als in Jakarta) en daarnaast liegt en bedriegt dat het een lieve lust is. Vrij agressief allemaal als je het ons vraagt. Gelukkig hebben we ook eerlijke mensen ontmoet en waren we in een zeer gezellig gezelschap wat ons verblijf op Lombok heel aangenaam heeft gemaakt!

Tot de volgende keer en happy 2009!

groetjes Jeroen en Keetie

Reacties

Reacties

Jasper

Hee luitjes!

Alles goed zo te horen. We zijn wel een beetje jaloers hoor.

Wij hebben een goede kerst en jaarwisseling gehad. We hebben de gelegenheid genomen om een beetje aan ons huisje te klussen. We hebben de vloer weer eens gewaxed en de trap geschilderd want die was aan alle kanten opengescheurd na de eerste winter stoken.

Verder een wending in het ondernemen met Rolf, Tom en Alex: voorlopig geen ruimte huren en de kosten beperken en belangrijker nog: alle 4 een eigen bedrijfje en elkaar op projectbasis inhuren. Dit houdt de zaken helder en zo kan een ieder op zijn eigen manier overschakelen van loondienst naar meer zelfstandigheid. Ik zal het je nog wel een keer helderder uitleggen als wel elkaar weer eens face to face spreken.

Verder hoop ik dat jullie nog veel leuke dingen gaan beleven. En geniet ervan.

Jasper

Eva

Heehoi!!
Jeetje, wat een enorm verhaal, echt heerlijk hoe jullie ons op de hoogte houden en goed dat jullie net dat ene eiland hebben overgeslagen;-)
Voor ons komt het ook al steeds dichterbij (nog anderhalve week!!!). We hebben toch maar een poncho aangeschaft, want volgensmij kan dat soms toch echt wel van pas komen in die moesson daar of doen jullie het gewoon helemaal zonder?

Natuurlijk een SUPERnieuw jaar vol met allemaal prachtige nieuwe ervaringen en veel lol.

Tot snehel!!

Liefs, Eva

Klaartje

Happy new year!
Stikjaloers ben ik!
Maar schaatsen is ook best leuk :-)
Veeeeeul plezier en alle liefs voor 2009!
Zoen!

Richard

Hee Keetie en Jeroen,

Jullie ook een goed nieuwjaar gewenst! En als ik jullie verhalen zo lees, dan gaat dat allemaal wel prima :-)

Hier in Eindhoven is alles goed, wel een grappige gedachte dat het daar ongeveer 40 graden warmer is dan hier, vannacht was het -15 graden hier en er ligt een mooi pak sneeuw van 15 cm!

Heel veel plezier verder, en ik ben benieuwd naar de volgende verhalen en foto's.

Groeten,
Richard

(P.s. Ricky zegt: ik ben blij dat mensen poncho's aanschaffen, never leave home without it!)

Eric

Jeroen en Keetie,

Vanuit een steenkoud Utrecht (kom net met -12 C uit de kroeg gerold) de beste wensen voor het nieuwe jaar gewenst! Bij N&S loopt alles nog prima, al missen we je wel Jeroen.

Maak er nog een mooie tijd van en tot over een maandje of 3!

Eric

Margreet

Hoi Keetie & Jeroen!

Wat maken jullie veel mee zeg!
Ik hoop dat het is zoals jullie hoopte, zo rondreizend.
Keetie, nog bedankt voor je smsje!
Jullie ook een goed nieuwjaar gewenst.
Wij gaan volgende week naar Margriet & Willem Jesse in real life ontmoeten! We zijn erg benieuwd :)
Nou, veel plzier weer met alles wat jullie gaan ondernemen!

liefs,
Margreet

Ingeborg & Frank

Hi Keetie & Jeroen,

Hier een bericht van ons uit L.Bajo waar we net weer aangekomen zijn na onze brommertrip!

Ze schrijven tegenwoordig maar vanalles op wikipedia he?? Haha nee hoor, jullie hadden helemaal gelijk wat betreft onze discussie over slangen, die lekkere koele Bintang (of wordt het een 'heerlijk helder Heineken' ooit in NL ;-)??

De monicakes hebben we helaas niet meer geprobeerd bij hotel Maria in Moni (hadden al gegeten), wel had ze ons 's ochtendsvroeg nog wat gekookte eieren en zoete broodjes meegegeven voor onze trip naar Kelimutu, lief he?!

De weg naar Moni en weer terug naar L.Bajo was top, en dan vooral de mensen! We hebben spierpijn van het zwaaien en kramp in onze kaken van het glimlachen (en Frank een verkoudheid van het geregeld natgeregend worden...tja.. REGENSEIZOEN!) Gelukkig is dit ons over 7 dagen gezien nog redelijk bespaard gebleven!

Heel veel plezier in Birma!!!

Veel liefs en pas goed op elkaar!

Ingeborg & Frank.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!